Jeśli pomyślimy o Niemczech w kontekście polityki natychmiast mamy ją przed oczami. Co jest potrzebne by odnieść w polityce taki sukces, że inne kraje muszą albo liczyć się z jej opinią, albo mieć z tyłu głowy, że ruchy w polityce zagranicznej są przez nią bacznie obserwowane? Czym zasłużyła sobie na szacunek wystarczający by objąć władzę w swoim kraju po raz trzeci? Czym jednocześnie zasłużyła na nienawiść swoich oponentów? Kto się jej boi, a kto w niej pokłada wszelkie nadzieje? Być może przypomnienie biogramu Angeli Merkel odpowie na niektóre z tych pytań.
Z okazji dzisiejszego rozpoczęcia 3 kadencji Angeli Merkel jako kanclerz Niemiec, warto się zastanowić nad tym dlaczego ten kraj ma tak silnego przywódcę. Gdzie leży siłą Angeli Merkel ?
Angela Merkel urodziła się w 1954 roku w Hamburgu. Jej ojciec, syn polskiego emigranta i żołnierza obu stron II wojny Światowej, był luterańskim pastorem, matka nauczycielką łaciny i angielskiego.
Młodość Merkel spędziła w NRD, mieszkając w Templinie i studiując fizykę w Lipsku. W 1986 obroniła doktorat z chemii fizycznej i pracowała w instytucie Akademii Nauk NRD. Trzy lata później upadł mur berliński, a Merkel wstąpiła do partii Demokratischer Aufbruch. Trzydziestoparoletnia wówczas dziewczyna, dostała funkcję zastępcy rzecznika pierwszego demokratycznego rządu NRD.
Wkrótce jej kariera polityczna zanotowała znaczący skok. Jako deputowana do Bundestagu, w 1990 roku została ministrem rządu Helmuta Kohla. Najpierw zajmowała się prawami kobiet, po następnych wyborach otrzymała tekę ministra środowiska i bezpieczeństwa jądrowego, co znacznie bardziej korespondowało z jej wykształceniem.
W 1998 roku Kohl przegrał wybory, a Merkel wskoczyła na fotel sekretarza generalnego CDU. Nie trzeba było długo czekać, a zastąpiła skompromitowanego aferą finansową Wolfganga Schäuble na stanowisku przewodniczącego partii - będąc tym samym pierwszą w Niemczech kobietą o takiej pozycji. Po pięciu latach nadawania CDU bardziej konserwatywnego kształtu wysunięto jej kandydaturę na kanclerza Niemiec.
I był to właśnie pierwszy raz kiedy wygrała wybory parlamentarne, ponownie jako pierwsza kobieta w historii kraju. W październiku 2005 roku utworzyła koalicję CDU/CSU-SPD. Lepszy wynik podczas wyborów 2009 pozwolił jej na koalicję z FDP. A tegoroczne wygrane wybory skutkowały podpisaniem przez nią koalicji z Sigmarem Gabrielem (SPD) i Horstem Seehoferem (CSU).
Merkel zamierza to co każdy przywódca kraju - wzmocnić siłę gospodarczą i finansową Niemiec, by do 2017 roku ludziom żyło się lepiej, swoją przysięgę tradycyjnie zakończyła "Tak mi dopomóż Bóg". Nie jest powiedziane że tak się nie stanie. Żelazna Dziewczynka, Angie, pokazała nie raz że interes Niemiec stawia ponad wszystko. Mimo swoich polskich korzeni nie jest zainteresowana przyznawaniem jakichkolwiek praw mniejszości polskiej w Niemczech, czy też jakiejkolwiek innej. Co więcej, popiera projekty takie jak Muzeum Wypędzonych (Niemców z Polski).
Angela Merkel urodziła się w 1954 roku w Hamburgu. Jej ojciec, syn polskiego emigranta i żołnierza obu stron II wojny Światowej, był luterańskim pastorem, matka nauczycielką łaciny i angielskiego.
Młodość Merkel spędziła w NRD, mieszkając w Templinie i studiując fizykę w Lipsku. W 1986 obroniła doktorat z chemii fizycznej i pracowała w instytucie Akademii Nauk NRD. Trzy lata później upadł mur berliński, a Merkel wstąpiła do partii Demokratischer Aufbruch. Trzydziestoparoletnia wówczas dziewczyna, dostała funkcję zastępcy rzecznika pierwszego demokratycznego rządu NRD.
Wkrótce jej kariera polityczna zanotowała znaczący skok. Jako deputowana do Bundestagu, w 1990 roku została ministrem rządu Helmuta Kohla. Najpierw zajmowała się prawami kobiet, po następnych wyborach otrzymała tekę ministra środowiska i bezpieczeństwa jądrowego, co znacznie bardziej korespondowało z jej wykształceniem.
W 1998 roku Kohl przegrał wybory, a Merkel wskoczyła na fotel sekretarza generalnego CDU. Nie trzeba było długo czekać, a zastąpiła skompromitowanego aferą finansową Wolfganga Schäuble na stanowisku przewodniczącego partii - będąc tym samym pierwszą w Niemczech kobietą o takiej pozycji. Po pięciu latach nadawania CDU bardziej konserwatywnego kształtu wysunięto jej kandydaturę na kanclerza Niemiec.
I był to właśnie pierwszy raz kiedy wygrała wybory parlamentarne, ponownie jako pierwsza kobieta w historii kraju. W październiku 2005 roku utworzyła koalicję CDU/CSU-SPD. Lepszy wynik podczas wyborów 2009 pozwolił jej na koalicję z FDP. A tegoroczne wygrane wybory skutkowały podpisaniem przez nią koalicji z Sigmarem Gabrielem (SPD) i Horstem Seehoferem (CSU).
Merkel zamierza to co każdy przywódca kraju - wzmocnić siłę gospodarczą i finansową Niemiec, by do 2017 roku ludziom żyło się lepiej, swoją przysięgę tradycyjnie zakończyła "Tak mi dopomóż Bóg". Nie jest powiedziane że tak się nie stanie. Żelazna Dziewczynka, Angie, pokazała nie raz że interes Niemiec stawia ponad wszystko. Mimo swoich polskich korzeni nie jest zainteresowana przyznawaniem jakichkolwiek praw mniejszości polskiej w Niemczech, czy też jakiejkolwiek innej. Co więcej, popiera projekty takie jak Muzeum Wypędzonych (Niemców z Polski).
W swojej polityce europejskiej, nie ma drugiej takiej osoby, z którą liczą się pozostałe państwa członkowskie.Nie ma drugiej osoby, która tak otwarcie postulowała że Grecja, Cypr i inne państwa muszą płacić za swoje grzechy. Jedyną "kosą na ten kamień" na arenie międzynarodowej wydawał się przez chwilę Władimir Putin. Do dzisiaj wspominany jest w mediach incydent, w którym to Putin na spotkanie na Kremlu wpuścił swojego czarnego labradora Koniego, wiedząc iż Merkel boi się psów od czasu, gdy została pogryziona w dzieciństwie. Mimo to, Merkel pokazała że jest twarda, a z Putinem woli ubijać interesy niż walczyć na drobne gesty. W swojej przemowie przy okazji otwarcia trzeciej kadencji, zaznaczyła że z Rosją pragnie kontynuować "partnerstwo dla modernizacji". W umowie koalicyjnej zaznaczono, iż "Bezpieczeństwo w Europie i wokół Europy możliwe jest tylko z Rosją, a nie przeciwko niej".
Jednocześnie koalicjanci deklarują włączenie Polski do dialogu rosyjsko-niemieckiego oraz kontynuowanie współpracy, głównie w zakresie Współpracy Młodzieży (coś mi to przypomina...). Lecz naturalnie jako pierwszą Merkel wymienia Francję i współpracę, którą jedzie odświeżyć natychmiast - na pierwszą wizytę wybiera się do Paryża.
W najnowszej umowie koalicyjnej Merkel przeforsowała kilka kosztownych postulatów o łącznej wartości ok 23 mld euro - jak np płacę minimalną w wysokości 8,50 euro za godzinę dla wszystkich zatrudnionych oraz obniżenie do 63 lat wieku emerytalnego dla osób z 45-letnim okresem składkowym.
Chociaż brytyjskie i amerykańskie media wyśmiewają Merkel w swoich satyrycznych dialogach i rysunkach, jest to polityk z krwi i kości, który doprowadzi do skutku swoje zamierzenia i plany. Nie ma się co dziwić, że Niemcy od tak dawna chlubią się jej stylem prowadzenia polityki.
Źródła:
6 rzecz, których nie wiedziałeś o Angeli Merkel http://www.theguardian.com/world/german-elections-blog-2013/2013/sep/10/angela-merkel-origins-germany-election
http://www.rmf24.pl/raport-wybory-niemcy/fakty/news-angela-merkel-po-raz-trzeci-zostala-kanclerzem-niemiec,nId,1075739
http://www.tvn24.pl/angela-merkel-kanclerzem-po-raz-trzeci-tak-mi-dopomoz-bog,380260,s.html
